نوشته های یک مسافر
نوشته های یک مسافر

نوشته های یک مسافر

این جا کجاس؟

دیشب داشتم با دوستم حرف می زدم 

قبلنا خیلی ناامید بود . کلی با هم حرف زده بودیم و قانعش کردم که به فکر اون ور باشه و خوشبختانه الان به فکر اونوره و داره زبان میخونه. 

ازمون ایلتس نزدیک 3 میلیون شده فرض کن در بهترین حالت که دفعه ی اول نه و دفعه ی دوم ،نمره ی مورد نیازتو بیاری .. فکر کن 6 میلیون باید بدی .

تازه دوباره دلار افسار پاره کرده و داره میره .

منم با این لیسانس مدیریت که کاری نمی تونم بکنم .میخوام یه رشته ی پایه بخونم یا پزشکی .

همه چیز از صفر ....

امیدوارم ما ملت به موقع از خواب بیدار بشیم 

آدم‌های عادی با کارهایی خارق‌العاده

پیشنهاد می کنم این صفحه ای رو که لینک کردم رو بخونید.


آدم‌های عادی با کارهایی خارق‌العاده


چیزی که آدم یاد میگیره اینه  که کوچکترین اعتراض و پافشاری نتایج بزرگ و تاریخ سازی رو به همراه داره

شروع از خود بیرون اومدن

چند وقتیه که دارم به یه نتیجه هایی تو زندگیم می رسم . درسته که وضع مملکت روز به روز وحشتناک تر میشه و من به عنوان یه جوون 25 ساله حتی یه پاپاسی هم ندارم.اما هر کار کوچیکی هم می تونه کمکی در آینده باشه. قرار شده از اول مهر برم کلاس زبان انگلیسی و باشگاه.

خب ورزش غیر از این که هیکل فیت و سالم رو برام میاره ،درمان خوبی هم برای افسردگیمه . زوم.با نداشت مجبورم که ایروبیک برم . 

زبان هم میخواستم هم انگلیسی برم و هم فرانسه. که به خاطر استقبال کم کلاس فرانسه تشکیل نمیشه

حالا انگلیسیو برم خودش خوبه . روزی یک  ساعت خودم فرانسه می خونم .

در مورد درس هم امسال با قدرت می خونم برای پزشکی  و بعد برای ژنتیک پزشکی اپلای می کنم. اینجوری بهتره چون حتی اگر نتونستم به هر دلیلی برم پزشکی تنها چیزیه که یه کم تو این مملکت به درد می خوره . اگر علوم پایه بخونم شانس کار کمی دارم تو ایران . و تحقیق کردم که با مدرک پزشکی که معادل فوق لیسانس هست می تونم برای یه رشته ی تحقیقاتی اپلای کنم . این پروسه 10 سال طول می کشه . خب منم که هیچی پول ندارم . تو این ده سال باید حسابی جمع کنم. البته پول جمع کردنم تو این مملکت هفت خان رستمه .

فعلا با این چیزا دلخوشم .