بلاتکلیفم

حال این روزام زیاد خوب نیس . بلاتکلیفم . از یه طرف دلم میخواد برم یه رشته ی پایه بخونم که کار تحقیقاتی و آزمایشگاهی که عاشقشم  داشته باشه . از طرف دیگه همه انتظار دارن برم پزشکی  که از شرایطش بدم میاد. از بیمارستان و آه و ناله ی مریض و گذروندن کلی سال با مکافات . یه طرف میگم خب اینا دوس دارن که من دکتر بشم که پز بدن. ولی به چه قیمت ؟؟  در حالی که من دوست دارم ریشه و اساس چیزی رو بدونم . یه طرفم میگم برو دنبال دلت برو یه رشته ی تحقیقاتی بخون و پذیرش بگیر .

اونور زندگیتو بساز . اینجا به هیچ جا نمیرسم . تا الان که نرسیدم بقیه ش هم همینه . چون این سیستم برام غیر قابل تحمله.

برای اینکه حالم بهتر بشه با ارامش درس میخونم و برام مهم نیس که مباحثو تموم کنم یا نه. شروع کردم زبان خوندن و اهنگای خارجی رو یاد میگیرم . هرروز میرم پیاده روی و تغذیه م رو اصلاح کردم و کتاب که بهترین سرگرمیمه.

وقتی به چیزی که میخوام فکر میکنم روحم تازه میشه و حس میکنم میتونم مفید باشم.

دارم به این فکر میکنم کی مسیر زندگیم  عوض میشه.  مجبور نباشم تو بانک کوفتی جون بکنم تا دوزار گیرم بیاد . جایی زندگی کنم که دوس دارم و اون زندگی ای که دلم میخواد . تا کی برای بچه دار شدن مقاومت کنم و چه جوری همسرو راضی کنم که چند سال دیگه اگر شرایط جور شد از اینجا بریم. نمی دونم ازچی اونجا میترسه؟؟؟ به چی اینجا دلشو خوش کرده ؟ 

این فکرا داره دیوونم میکنه. سعی میکنم سریع خودمو به کاری مشغول کنم که هم حواسم از فکرای چرت دور بشه هم اینکه یه کوچولو به پیشرفتم کمک کنه.