چهارشنبه 19 آبان

+امروز سالروزیه که برای اولین بار پامو تو اون اداره ی لعنتی گذاشتم .من که داشتم درس میخوندم با یه تلفن مسیرمو عوض کردم و جقدر اشتباه کردم. فکر میکردم فقط پول مهمه . درسته که مهمه ولی از اون مهمتر حسیه که باید به کارت داشته باشی. وقتی از کارت متنفر باشی به مرور زمان جسم و روحتو نابود میکنه .مهمترین چیزایی که هر آدمی داره.

+ آی بی اس روده و حساسیت ریه کم بود که دیسک گردن و کمر هم بهش  اضافه شده.  دکتر گفت 20 روز باید استراحت کنی و گفتم نمیشه و آخرش برام 10 روز استعلاجی نوشت.فرداش که به رییس گفتم اخم کرد و هیچی نگفت . همین رییسی که اضافه کار منو کمتر از بقیه میده و میدونه که بیشتر از همه کار میکنم ولی بازم بی شرفه.

منم امروز و فردا و شنبه رو مرخصی گرفتم.3 روز مرخصیه اما عوضیا جمعه رو هم حساب کردن و 4 روز تو سیستم ثبت کردن. میدونی اصلا برام مهم نبود فقط میخواستم چند رو از اون فضای مسموم دور باشم و تصمیم هم گرفتم از 2.5 روزی که در ماه مرخصی دارم حتما ماهی یک روز مرخصی بگیرم  و بقیه ش رو جمع کم برای مسافرت طولانی مدت.

حالا همکارم که سوگلی رییسه و از من کمتر کار میکنه و اضافه کار الکی براش میخوره این سه رز تنها کار کنه تا بفهمه کار کردن یعنی چی. البته اونم اینقدر پررو هست که همه کارا رو روی هم تلنبار کنه تا من بیام ولی دیگه کور خوندن .دوران خودکشی تو کار تموم شد .منم میشم مثل خودشون حداقل از اینکه اضافه کارمو اینجوری رد میکنه دلم نمیسوزه .

بعضی وقتا به این یقین میرسم که ما ایرانی ها پست فطرت ترین آدمای روی زمینیم.

+ دیروز دوز دوم واکسن آسترازنکا رو زدم و مثل قبل داغون نشدم دوز سوم هم 6 ماه دیگه س.