نوشته های یک مسافر
نوشته های یک مسافر

نوشته های یک مسافر

چرا من نمیتونم ثابت بنویسم؟

آخرین یادداشتم مال بهمن سال گذشته بوده.یادم میره که نوشتن اینجا چه قدر در تخلیه ی روحی و سبک شدنم کمک میکنه.اوضاع سختی رو گذروندم قرصامو قطع کردم.به جاش دو هفته ای میشه که باشگاه رو شروع کردم.اولاش گفتم چه غلطی کردم ولی بعدا برام راحت و دوست داشتنی شد.

سه ماه سال گذشت و ذره ای به اهداف امسالم نزدیک نشدم.جز اینکه تو نتایج اولیه ی ارشد قبول شدم.

تازگیا سخته برام  آشپزی کردن.فریزر ساید هم کوچیکه نمیشه زیاد غذا ذخیره کرد.

دیشب رفتم لباس برای باشگاه بخرم، دوتا نیم تنه و یه تی شرت ویه لگ شد سه میلیون و هفتصد هزار تومان.مخم سوت کشید ولی جنس خوب همینه.هر چی پول بدی بیشتر آش میخوری.

چند وقته که سعی کردم کمتر خوراکیای ناسالم بخرم .هم پولم سیو میشه و هم وزنم میاد پایین.متاسفانه بین 68 و 69 گیر کرده و کم کم باید ده پونزده کیلویی کم کنم.

یه ماه پیش 30 سالم شد و چند وقته فکر افزایش قد مثل خوره افتاده تو جونم.تو نوجوونی 168 بودم ولی الان 165 شدم .خب الان گودی کمر وگردن دارم.زانوهام صاف نمیشن.شونه هام جمع شدن.اینا تو قد تاثیر دارن.یه خورده روش های اصلاحی رو چند ماه استفاده کنم ببینم چی میشن.

یه روش دیگه خوندم به اسم سابلیمینا ل یه همچین چیزی. بعضیا میگن خوبه بعضیا میگن فایده نداره بعضیا میگن مخربه. کار ما از این حرفا گذشته.

هفته ی پیش یه بحران خیلی بدی تو اداره داشتم.یه خاطر یه مشت ادم حروم زاده ی دروغگو. اصلا نمیخوام دیگه بهش فکر کنم.

+ سعی می کنم هرروز بنویسم برای حال روحیم بهتره